اجتماعیویژه

یاد قهرمان نجات/دیدار خادمیاران رضوی با خانواده شهید آتش‌نشان امید عباسی در هفته دفاع مقدس

 

به مناسبت هفته دفاع مقدس و روز آتش‌نشان، خادمیاران رضوی در برنامه‌ای از خانواده شهید آتش‌نشان امید عباسی، قهرمان ایثار و ازخودگذشتگی، دیدار کردند و یاد فداکاری ماندگار او را گرامی داشتند.

به گزارش بازتاب رسانه از  شبکه خادمان رسانه‌ای کانون‌های خدمت رضوی استان تهران، در ادامه طرح سرکشی از خانواده شهدا، جانبازان و ایثارگران، خادمیاران کانون ایثار و شهادت منطقه ۵ تهران صبح روز سه‌شنبه ۸ مهرماه با همراهی سرهنگ رحیمی فرمانده ناحیه قدس، رئیس ایستگاه ۶۸ آتش‌نشانی و فرمانده حوزه ۱۰۱ سپاه به دیدار پدر و مادر شهید آتش‌نشان امید عباسی رفتند.

شهید امید عباسی متولد ۱۹ مرداد ۱۳۵۷، در سال ۱۳۷۹ به استخدام سازمان آتش‌نشانی درآمد و در ایستگاه ۶۸ منطقه ۲۲ مشغول خدمت شد. ظهر روز سه‌شنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۲، هنگام نجات دختربچه‌ای به نام ریحانه در یکی از برج‌های سما در شهرک شهید باقری، ماسک اکسیژن خود را به چهره کودک گذاشت و او را از مرگ نجات داد، اما خود دچار دودزدگی شدید شد و پس از چند روز در بیمارستان به کما رفت و به درجه رفیع شهادت نائل آمد. شش عضو بدن او نیز با اهدای خانواده‌اش، زندگی دوباره به بیماران بخشید.

در این دیدار، خادمیاران رضوی با همخوانی «ای صفای قلب زارم» به منزل پدر و مادر شهید وارد شدند. سپس سرهنگ رحیمی فرمانده ناحیه قدس در سخنانی، فداکاری و جوانمردی شهدای دفاع مقدس و آتش‌نشانان را ستود و بر ادامه راه آنان در خدمت به مردم تأکید کرد. در ادامه، مرتضی متشرعی مسئول کانون زیارت خدمت رضوی منطقه ۵به مناسبت میلاد امام حسن عسکری(ع) اشعاری را قرائت کرد و فضای خانه را با یاد اهل‌بیت(ع) عطرآگین ساخت.

در پایان، با همخوانی صلوات خاصه امام رضا(ع) توسط عباس شریفی‌مهر مسئول کانون تبلیغ دینی خدمت رضوی منطقه۵، فضای منزل شهید عباسی رنگ و بوی رضوی به خود گرفت و خادمیاران با اهدای تبرکی نمک، نبات و چای در جعبه‌ای مزین به نام «السلام علیک یا علی بن موسی‌الرضا(ع)» از مادر شهید تجلیل کردند.

پدر شهید عباسی که از بیماری پارکینسون و دیابت رنج می‌برد، همچنان با دلتنگی از روزهای حضور امید یاد می‌کند.
مادر شهید نیز گفت: «امید هر روز پیش از رفتن به سر کار، به پدر و مادرش سر می‌زد و حالا که او نیست، هر روز یکی از پسرانم جای او را پر می‌کند. امید بسیار مؤدب، مهربان و کمک‌رسان بود.»

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا